در زمان نه چندان دور، نوشته و نامه یکی از مهمترین ابزارهای رد و بدل کردن پیام و حتی انعقاد قرارداد میان افراد جامعه بود؛ اما با توجه به تحولات پرشتاب تکنولوژی و توسعه فضای مجازی، دیگر از نوشتهها و نامهها خبری نیست و رد و بدل کردن پیام در فضای مجازی، جای همه آنها را گرفته است.
تحولات آنقدر سریع است که دیگر نوشتهها هم مانند گذشته به کار گرفته نمی شود و این «ایموجی»ها هستند که موجب ابراز احساس و عقاید و تصمیات میان افراد شده اند؛ اما باید بدانیم که همین ایموجیها دارای آثار حقوقی هستند و شایسته است .با تمام ابعاد آن آشنایی وجود داشته باشد.
به گزارش «تابناک»؛ دکتر طاهر حبیب زاده، پژوهشگر حوزه حقوق فناوری اطلاعات و عضو هیات علمی دانشگاه امام صادق در مطلبی با تیتر «قالبهای تصویری محتوی در بستر اینترنت: ابعاد حقوقی ایموجیها» به بیان برخی از آثار حقوقی مرتبط با «ایموجیها پرداخته است.
در این مطلب میخوانیم: در پایگاههای اینترنتی همه آنچه .رویت میشود از نظر قانون، داده پیام نام دارد. در یک تعریف ساده، داده پیام، هر چیز دارای مفهوم در بستر ارتباطات الکترونیکی است (عبارت بندی تعریف ما از داده پیام با تعریف مقرر در ماده ۲ قانون تجارت الکترونیکی ایران مصوب ۱۳۸۲ متفاوت است. در تعریف بنده «مفهوم دار» بودن داده پیام شرط است، اما در تعریف قانون هر نمادی از واقعه، اطلاعات یا مفهوم میتواند داده پیام باشد. اگر هر نمادی از واقعه یا اطلاعات در نهایت مفهومی را برساند، این تفاوت ظاهری تعاریف از بین خواهد رفت.)